προσαναφύω

Μ

κάνω να αναβλαστήσει κάτι επιπροσθέτως («ἑσπέρα προσανέφυέ τι κακόν», Άνν. Κομν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἀναφύω «γεννώ πάλι, κάνω κάτι να φυτρώσει»].